Tum mihi Piso: Quid ergo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Duo Reges: constructio interrete. Comprehensum, quod cognitum non habet? Erit enim mecum, si tecum erit. Stoicos roga.

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Haec dicuntur inconstantissime. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Cave putes quicquam esse verius. Non est igitur voluptas bonum. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Quae possunt eadem contra Carneadeum illud summum bonum
dici, quod is non tam, ut probaret, protulit, quam ut
Stoicis, quibuscum bellum gerebat, opponeret.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit
effectum?

• Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;
• Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
• Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
• Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum;

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Perge porro;

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.

Quare conare, quaeso.

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Haeret in salebra.

Quid adiuvas?

Nulla erit controversia.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Certe non potest.

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Haeret in salebra.

Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura.

1. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?
2. Quid est igitur, inquit, quod requiras?

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Quibusnam praeteritis? Hoc tu nunc in illo probas. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Bork